Staatloze mensen gezocht
Beste mevr. Raspe,
In verband met geldwolven die denken geld te kunnen claimen op krantenartikelen die op een blog als deze worden geplaatst maar na meestal een dag voor de krantenlezers aan leeswaardigheid hebben ingeboet terwijl wij vreemdelingenrecht specialisten ze soms wel nog jaren gebruiken om er een kopie van te maken voor een zaak ga ik over tot het plaatsen van alleen het eerste stukje. Ja ik weet het: de kans dat u doorklikt is geringer dan wanneer het hele artikel hier staat en een kopie van het orgineel maken handig kan zijn voor uw zaak. Wilt u zelf wat overnemen van dit weblog. Dat mag. Zet er alleen even een link bij naar het desbetreffende artikel zodat mensen niet alleen dat wat u knipt en plakt kunnen lezen maar dat ook kunnen doen in de context.
Mijn naam is Sangita Jaghai, werkzaam bij het Statelessness Programme verbonden aan de Universiteit van Tilburg. Het
Statelessness Programme is een expertisecentrum wat zich volledig bezig
houdt met onderzoek naar staatloosheid in de wereld. Daarnaast
wordt er onderwijs gegeven over staatloosheid en bestaan er diverse
activiteiten en voorlichtingsprojecten om deze problematiek en de
consequenties daarvan onder ogen van een breed publiek te brengen (meer
informatie over het Statelessness Programme is te vinden via http://www.tilburguniversity.edu/research/institutes-and-research-groups/statelessness/).
Ook
in Nederland doen wij onderzoek naar staatloosheid en organiseren wij
diverse bijeenkomsten en voorlichtingsactiviteiten. Naar aanleiding van
het o.a. het ACVZ advies over de verdragsrechtelijke bescherming van staatlozen in Nederland (http://www.acvz.org/publicaties/Advies_39-WEB-DEF.pdf)
zijn wij gestart met een 'storytelling project' waarbij we verhalen en
ervaringen van staatlozen in Nederland verzamelen. Deze verhalen worden
als case studies gebruikt teneinde de situatie van staatlozen in
Nederland beter in kaart te brengen. Dit project is tevens een onderdeel
van een campagne van het European Network on Statelessness
welke pleit voor betere bescherming van staatlozen in Europa.
In
de praktijk is het echter lastig om staatloze mensen te vinden o.a.
omdat staatlozen als het ware 'onzichtbaar' zijn in de samenleving.
Daarnaast bestaat er in Nederland geen officiƫle vaststellingsprocedure
voor staatlozen, zoals dat wel geldt bij de asielprocedure en is het
onmogelijk om te achterhalen om hoeveel mensen het daadwerkelijk gaat.
Uw
blog wordt door veel mensen in het veld gevolgd, advocaten en
onderzoekers die ongetwijfeld bekend zijn met zaken van staatlozen.
Graag zou ik willen weten of het mogelijk is om op uw blog een bericht
te plaatsen waarin wij kort de problematiek van staatloosheid in
Nederland uitleggen, iets vertellen over het storytelling project en
mensen oproepen om contact met mij op te nemen indien ze staatlozen
kennen die bereid zijn hun verhaal, al dan niet anoniem, met het
Statelessness Programme te delen.
Tot slot, voor meer informatie over staatloosheid in Nederland verwijs ik u graag naar het UNHCR rapport via de volgende link: http://www.unhcr.nl/unhcr-in-nederland/campagnes/staatloosheid/artikel/32866f7ef9186bd25d902e08bd1e06c8/rapport-staatloosheid-in-nederlan.html?L=0
Ik hoor graag van u.
Met vriendelijke groet,
Sangita Jaghai
Voor ons ‘storytelling project’ willen wij verhalen en
ervaringen van staatloze mensen horen; hoe het komt dat iemand staatloos is en
met name, hoe het is voor staatloze mensen om in Nederland te wonen? De
verhalen van staatloze mensen worden als case studies gebruikt door het Statelessness Programme
in voorlichtingsactiviteiten. Daarnaast zullen deze verhalen, waar mogelijk,
bijdragen aan lobbyinitiatieven voor een verbeterde aanpak van staatloosheid in
Nederland en input leveren voor een Europa-breed initiatief van het European Network on Statelessness
om de impact van staatloosheid onder de aandacht te brengen. Het belang van dit
project is om middels praktijkvoorbeelden een helder beeld te schetsen wat de
problematiek van staatloosheid in Nederland omvat en op welke diverse manieren
staatloze personen in Nederland worden getroffen in hun dagelijkse leven.
Alle gegevens worden vertrouwelijk behandeld en het is ook
mogelijk om anoniem een interview af te geven. Het dient benadrukt te worden
dat wij interesse hebben in de dagelijkse ervaringen van staatloze mensen,
vanuit hun eigen perspectief. Dit betekent dat wij geen juridische dossiers
willen analyseren. Enkele vragen vooraf, gerelateerd aan de juridische status
van de persoon, zijn slechts gericht op het bepalen of iemand wel of niet
staatloos is (en daarom binnen dit initiatief past).
Volgens artikel 1 van het Verdrag betreffende de Status van
Staatlozen is een staatloos persoon iemand die ‘door geen enkele staat,
krachtens diens wetgeving, als onderdaan wordt erkend’. Eind vorig jaar heeft
het ACVZ een adviesrapport
uitgebracht waaruit o.a. bleek dat, ondanks dat Nederland partij is bij de
staatlozenverdragen van 1954 en 1961, zij niet voldoet aan de verplichting om
(alle) staatlozen te beschermen zoals in deze Verdragen is omschreven. Dit komt
o.a. doordat staatloosheid niet wordt vastgesteld middels een procedure, noch
is staatloosheid een grond voor rechtmatig verblijf in Nederland.
Desalniettemin bevinden zich minstens enkele honderden
staatlozen mensen in Nederland, zo niet meer, die vaak tevergeefs proberen via
diverse procedures die niet aansluiten op het daadwerkelijke probleem, namelijk
staatloosheid, rechtmatig verblijf in Nederland te verkrijgen. Indien een
staatloze persoon geen rechtmatig verblijf in Nederland verkrijgt, blijft het
om diverse redenen onmogelijk om terugkeer naar land van herkomst of
geboorteland te realiseren. Staatloze mensen bevinden zich vaak in een vicieuze
cirkel doordat geen enkele staat verantwoordelijkheid wilt nemen. Hun
onrechtmatig verblijf in Nederland en het niet kunnen terugkeren vergroot de kans
op detentie.
Het Statelessness Programme is verbonden aan de Universiteit
van Tilburg en is het enige expertisecentrum wereldwijd wat zich volledig specialiseert
in onderzoek naar staatloosheid in de wereld. Daarnaast wordt er onderwijs
gegeven over staatloosheid en bestaan er diverse activiteiten en
voorlichtingsprojecten om de problematiek van staatloosheid en de consequenties
daarvan onder ogen van een breed publiek te brengen. Zo is er bijvoorbeeld
recentelijk een serie proefcolleges over staatloosheid op middelbare scholen
van start gegaan. Het ‘storytelling project’ maakt onderdeel uit van het
voorlichtingswerk van het Statelessness Programme en draagt tevens bij aan een
campagne van the European Network on Statelessness om verbeterde rechtsbescherming
te bieden aan staatlozen in Europa.
In de praktijk is het niet altijd makkelijk om te bepalen of
iemand staatloos is. Voor verdere vragen over staatloosheid, een profielschets
van groepen onder wie staatloosheid veel voorkomt of meer informatie over het
storytelling project kunt u contact opnemen met Sangita Jaghai s.jaghai@tilburguniversity.edu.
Indien u zelf staatloos bent en wilt deelnemen aan het storytelling project of
staatloze mensen kent die bereid zijn deel te nemen dan kunt u ook contact
opnemen met het Statelessnes Programme via hetzelfde e-mail adres.
In verband met geldwolven die denken geld te kunnen claimen op krantenartikelen die op een blog als deze worden geplaatst maar na meestal een dag voor de krantenlezers aan leeswaardigheid hebben ingeboet terwijl wij vreemdelingenrecht specialisten ze soms wel nog jaren gebruiken om er een kopie van te maken voor een zaak ga ik over tot het plaatsen van alleen het eerste stukje. Ja ik weet het: de kans dat u doorklikt is geringer dan wanneer het hele artikel hier staat en een kopie van het orgineel maken handig kan zijn voor uw zaak. Wilt u zelf wat overnemen van dit weblog. Dat mag. Zet er alleen even een link bij naar het desbetreffende artikel zodat mensen niet alleen dat wat u knipt en plakt kunnen lezen maar dat ook kunnen doen in de context.
Reacties